เราเป็นแฟนกับผู้ชายคนนึงมา 10 ปี
ในความรู้สึกส่วนตัวของเรา รับรู้นะคะว่าเค้ารักเรามาก
แต่เค้าเองดูท่าจะเลิกพฤติกรรมเจ้าชู้ไม่ได้
มันเริ่มตั้งแต่เค้าไปขอเบอร์ พูดคุย กับ ญ อื่น แล้วบอกอีกฝั่งว่ากำลังจะเลิกกับเราเพราะมีปัญหากันอยู่
(แต่ความจริงไม่ได้มีปัญหาอะไรนะคะ ยังฉลองวันครบรอบกันอยู่เลย)
จนฝั่งนู่น เค้าแอบเมมเบอร์เราจากเครื่องผู้ชายและโทรมาถามความจริงจากเรา
เคลียร์กัน 3 คน ผ่านแชทกรุ๊ป เค้าเลือกฝั่งนู่น แต่หลังจากเราออกมาจาก กรุ๊ปแชท ไม่ถึง 2 วินาที เค้าแชทมาคุยกับเรา 2 คน บอกว่า "เค้าปล่อยเราไม่ได้"
แต่เราเลือกเดินออกมาค่ะ เพราะเข้าใจว่าเค้าเลือกแล้ว มันไม่ใช่ที่ของเราอีกต่อไป
แต่สุดท้ายด้วยเหตุผลหลายๆอย่างอาจจะเพราะความรู้สึกที่เค้ามีกับเรา หน้าที่การงานของฝั่งนู่น (โคโยตี้ค่ะ แต่บอกก่อนนะคะสำหรับเราอาชีพอะไรจะคบกันรักกันก็เป็นเรื่องของพวกคุณเพราะยังไงคุณก็ไม่ได้เลือกฉัน
แต่เหมือนเพื่อนๆ ไซโคข้อดีข้อเสีย โอกาสที่ฝั่งนู่นเจอคนที่ดีกว่า หรืออะไรก็แล้วแต่ เค้าก็กลับมาคบกับเรา ซึ่งสำหรับเรามันทรมานมาก
เค้ากลับมาเลือกเรา แต่ทุกครั้งที่อยู่ด้วยกัน คุยกัน เรารับรู้ได้ว่าเค้าอยู่แต่ตัว แต่ใจล่องลอยคิดถึงแต่อีกฝ่ายว่าจะอยู่ยังไง จะรู้สึกยังไงเพราะถูกทิ้ง
แต่คนถูกเลือกอย่างเราล่ะ,,,ไม่มีความรู้สึกให้เค้าต้องคิดถึงบ้างหรอ เราไม่ได้ขอร้องให้เค้ากลับมาคบนะคะ ถ้าเค้ารู้สึกแบบนั้นจะกลับมาคบกับเราทำไม
แต่ด้วยความที่เราเองก็รักเค้า ใจอ่อน และไม่คิดที่จะทำให้เค้าเสียใจด้วยการเดินออกมาจากชีวิตเค้า (ทั้งๆที่ก็ไม่รู้นะว่าเค้าจะเสีนใจหรือเปล่า)
สุดท้ายเวลาช่วยให้ทุกอย่างค่อยๆ ดีขึ้น เค้าเองก็ดีขึ้น แต่ช่วง 4-5 เดือนแรกกว่าจะผ่านมาได้ทรมานสุดๆ เหมือนกันค่ะ
หลังจากนั้นมาเกือบปี เราก็มาเจออีกว่าเค้าแชทไลน์กับ ญ อื่น
เราถามเค้าบอกเป็นคนไปขอเบอร์เอง เค้าบอกว่าฝั่งนั้นรู้ว่าเค้ามีแฟน ฝั่งนั้นเองก็มีแฟน ก็แค่คุยในฐานะน้องสาว
แต่ ญ คนนี้เค้าไปเจอกันในที่อโคจรนะคะ และในความรู้สึกเราเค้าใช้คำว่าน้องสาวมาบังหน้าเพื่อให้ตัวเองรู้สึกไม่ผิดป่ะคะ?
เพราะคนที่ไม่เคยรู้จักกัน มีเหตุจำเป็นอะไรที่อยู่ดีๆต้องไปขอเบอร์เพื่อมาพูดคุยกันในเชิงชู้สาว อันนี้เราว่ามันคือการแถ
สุดท้ายพอคุยกัน เค้ายอมรับว่าเป็นเพราะนิสัยเค้าที่อยากคุยกับคนอื่นที่ไม่ใช่เรา แต่ไม่เกินเลยนะคะ ยังไงเราก็คือแฟน คนอื่นก็แค่คุยๆแก้เหงา หยอดคำหวาน พูดเล่นกันไปมาเฉยๆ
แต่ในความคิดเรามันคือการเริ่มต้นของการนอกใจรึป่าว? พอเราจับได้เค้าก็เลิกคุยค่ะ แต่เราเองก็ระแวงและกลัวว่าในอนาคตมันต้องเกิดขึ้นอีกจริงๆใช่มั้ย เราควรทำใจยอมรับว่ามันคือเรื่องปกติ
หรือเอาตัวเองออกมาดีคะ
เราเริ่มท้อและหมดหวังเกี่ยวกับอนาคตกับผู้ชายคนนี้ เราขอเลิกเค้ายกเหตุผลทุกอย่างว่าทำไมเราถึงไม่อยากคบต่อ แต่เค้าไม่เคยจะปล่อยเรา
แล้วเราเองก้รักเค้ามาก และก็เป็นพวกอ่อนแอทำร้ายเค้าไม่ลง ทุกวันนี้มีแต่รอคอยว่าเมื่อไหร่จะหมดความอดทนกับผู้ชายคนนี้จริงๆซักที
หรือว่าเมื่อไหร่ เค้าจะกลับตัวกลับใจได้จริงๆซักที ทำไมเค้าถึงไม่คิดบ้างว่าสิ่งที่เค้าทำมันบั่นทอนความรู้สึกของคนที่ตัวเองพูดว่ารักแค่ไหน
เพราะสิ่งที่เค้าทำมันมีแต่จะทำให้ความสัมพันธ์ที่เราสร้างมามันแย่ลงๆ
รบกวนเพื่อนๆที่เข้ามาอ่าน ช่วยแนะนำหรือมีความเห็นยังไงแชร์ให้ฟังได้นะคะ เราอยากฟังหลายๆมุมมอง
ว่าเราควรจะทำยังไงดี ทนจนกว่าจะหมดความอดทน หรือไปซะเลยตอนนี้ดี
แล้วทำยังไงคะ ถึงจะก้าวออกมาโดยที่ไม่คิดถึงคำพูดแค่คำว่ารักของเค้า
ปล. อย่าด่าเราเลยนะคะ ที่ตั้งกระทู้ที่ห้องแป้งเพราะมีสาวๆอยู่เยอะ แนะนำทีค่ะ ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่านและแนะนำนะคะ T^T
มีเรื่องปรึกษาปัญหาความรัก ช่วยแนะนำทีค่ะ
ในความรู้สึกส่วนตัวของเรา รับรู้นะคะว่าเค้ารักเรามาก
แต่เค้าเองดูท่าจะเลิกพฤติกรรมเจ้าชู้ไม่ได้
มันเริ่มตั้งแต่เค้าไปขอเบอร์ พูดคุย กับ ญ อื่น แล้วบอกอีกฝั่งว่ากำลังจะเลิกกับเราเพราะมีปัญหากันอยู่
(แต่ความจริงไม่ได้มีปัญหาอะไรนะคะ ยังฉลองวันครบรอบกันอยู่เลย)
จนฝั่งนู่น เค้าแอบเมมเบอร์เราจากเครื่องผู้ชายและโทรมาถามความจริงจากเรา
เคลียร์กัน 3 คน ผ่านแชทกรุ๊ป เค้าเลือกฝั่งนู่น แต่หลังจากเราออกมาจาก กรุ๊ปแชท ไม่ถึง 2 วินาที เค้าแชทมาคุยกับเรา 2 คน บอกว่า "เค้าปล่อยเราไม่ได้"
แต่เราเลือกเดินออกมาค่ะ เพราะเข้าใจว่าเค้าเลือกแล้ว มันไม่ใช่ที่ของเราอีกต่อไป
แต่สุดท้ายด้วยเหตุผลหลายๆอย่างอาจจะเพราะความรู้สึกที่เค้ามีกับเรา หน้าที่การงานของฝั่งนู่น (โคโยตี้ค่ะ แต่บอกก่อนนะคะสำหรับเราอาชีพอะไรจะคบกันรักกันก็เป็นเรื่องของพวกคุณเพราะยังไงคุณก็ไม่ได้เลือกฉัน
แต่เหมือนเพื่อนๆ ไซโคข้อดีข้อเสีย โอกาสที่ฝั่งนู่นเจอคนที่ดีกว่า หรืออะไรก็แล้วแต่ เค้าก็กลับมาคบกับเรา ซึ่งสำหรับเรามันทรมานมาก
เค้ากลับมาเลือกเรา แต่ทุกครั้งที่อยู่ด้วยกัน คุยกัน เรารับรู้ได้ว่าเค้าอยู่แต่ตัว แต่ใจล่องลอยคิดถึงแต่อีกฝ่ายว่าจะอยู่ยังไง จะรู้สึกยังไงเพราะถูกทิ้ง
แต่คนถูกเลือกอย่างเราล่ะ,,,ไม่มีความรู้สึกให้เค้าต้องคิดถึงบ้างหรอ เราไม่ได้ขอร้องให้เค้ากลับมาคบนะคะ ถ้าเค้ารู้สึกแบบนั้นจะกลับมาคบกับเราทำไม
แต่ด้วยความที่เราเองก็รักเค้า ใจอ่อน และไม่คิดที่จะทำให้เค้าเสียใจด้วยการเดินออกมาจากชีวิตเค้า (ทั้งๆที่ก็ไม่รู้นะว่าเค้าจะเสีนใจหรือเปล่า)
สุดท้ายเวลาช่วยให้ทุกอย่างค่อยๆ ดีขึ้น เค้าเองก็ดีขึ้น แต่ช่วง 4-5 เดือนแรกกว่าจะผ่านมาได้ทรมานสุดๆ เหมือนกันค่ะ
หลังจากนั้นมาเกือบปี เราก็มาเจออีกว่าเค้าแชทไลน์กับ ญ อื่น
เราถามเค้าบอกเป็นคนไปขอเบอร์เอง เค้าบอกว่าฝั่งนั้นรู้ว่าเค้ามีแฟน ฝั่งนั้นเองก็มีแฟน ก็แค่คุยในฐานะน้องสาว
แต่ ญ คนนี้เค้าไปเจอกันในที่อโคจรนะคะ และในความรู้สึกเราเค้าใช้คำว่าน้องสาวมาบังหน้าเพื่อให้ตัวเองรู้สึกไม่ผิดป่ะคะ?
เพราะคนที่ไม่เคยรู้จักกัน มีเหตุจำเป็นอะไรที่อยู่ดีๆต้องไปขอเบอร์เพื่อมาพูดคุยกันในเชิงชู้สาว อันนี้เราว่ามันคือการแถ
สุดท้ายพอคุยกัน เค้ายอมรับว่าเป็นเพราะนิสัยเค้าที่อยากคุยกับคนอื่นที่ไม่ใช่เรา แต่ไม่เกินเลยนะคะ ยังไงเราก็คือแฟน คนอื่นก็แค่คุยๆแก้เหงา หยอดคำหวาน พูดเล่นกันไปมาเฉยๆ
แต่ในความคิดเรามันคือการเริ่มต้นของการนอกใจรึป่าว? พอเราจับได้เค้าก็เลิกคุยค่ะ แต่เราเองก็ระแวงและกลัวว่าในอนาคตมันต้องเกิดขึ้นอีกจริงๆใช่มั้ย เราควรทำใจยอมรับว่ามันคือเรื่องปกติ
หรือเอาตัวเองออกมาดีคะ
เราเริ่มท้อและหมดหวังเกี่ยวกับอนาคตกับผู้ชายคนนี้ เราขอเลิกเค้ายกเหตุผลทุกอย่างว่าทำไมเราถึงไม่อยากคบต่อ แต่เค้าไม่เคยจะปล่อยเรา
แล้วเราเองก้รักเค้ามาก และก็เป็นพวกอ่อนแอทำร้ายเค้าไม่ลง ทุกวันนี้มีแต่รอคอยว่าเมื่อไหร่จะหมดความอดทนกับผู้ชายคนนี้จริงๆซักที
หรือว่าเมื่อไหร่ เค้าจะกลับตัวกลับใจได้จริงๆซักที ทำไมเค้าถึงไม่คิดบ้างว่าสิ่งที่เค้าทำมันบั่นทอนความรู้สึกของคนที่ตัวเองพูดว่ารักแค่ไหน
เพราะสิ่งที่เค้าทำมันมีแต่จะทำให้ความสัมพันธ์ที่เราสร้างมามันแย่ลงๆ
รบกวนเพื่อนๆที่เข้ามาอ่าน ช่วยแนะนำหรือมีความเห็นยังไงแชร์ให้ฟังได้นะคะ เราอยากฟังหลายๆมุมมอง
ว่าเราควรจะทำยังไงดี ทนจนกว่าจะหมดความอดทน หรือไปซะเลยตอนนี้ดี
แล้วทำยังไงคะ ถึงจะก้าวออกมาโดยที่ไม่คิดถึงคำพูดแค่คำว่ารักของเค้า
ปล. อย่าด่าเราเลยนะคะ ที่ตั้งกระทู้ที่ห้องแป้งเพราะมีสาวๆอยู่เยอะ แนะนำทีค่ะ ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่านและแนะนำนะคะ T^T